Η προστατίτιδα είναι μια φλεγμονώδη ασθένεια του αδένα του προστάτη. Εκδηλώνεται από συχνές εκστρατείες στην τουαλέτα, πόνο στο πέος, όσχεο, ορθό, σεξουαλικές διαταραχές (στύση, πρόωρη εκσπερμάτιση κ. λπ. ), μερικές φορές καθυστερημένα ούρα και ασφάλιση αίματος στα ούρα. Η διάγνωση της προστατίτιδας καθορίζεται από έναν ουρολόγο ή έναν άλλο ειδικό σε μια τυπική κλινική εικόνα, τα αποτελέσματα μιας μελέτης του ορθού. Επιπλέον, διεξάγεται υπερηχογράφημα του προστάτη, τα βακτήρια της έκκρισης του προστάτη και των ούρων. Συντηρητική θεραπεία - αντιβακτηριακή θεραπεία, ανοσοθεραπεία, μασάζ προστάτη, διόρθωση του τρόπου ζωής.
Γενικές πληροφορίες
Προστατίτιδα - φλεγμονή των σπόρων (προστάτη) - προστάτη. Είναι η πιο συνηθισμένη ασθένεια των γονιδιαστικών στους άνδρες. Τις περισσότερες φορές επηρεάζει τους ασθενείς ηλικίας 25 έως 50 ετών. Σύμφωνα με διάφορα δεδομένα, η προστατίτιδα υποφέρει κάτω από το 30-85% των ανδρών άνω των 30 ετών. Η άνοδος της λοίμωξης οδηγεί σε φλεγμονή των ανώτερων τμημάτων του γονιδιολογικού συστήματος (κυστίτιδα, πυελονεφρίτιδα).
Η παθολογία αναπτύσσεται όταν ένα μολυσματικό μέσο μολυσματικών μορφών από τα όργανα της γονιδίων (ουρήθρα, ουροδόχου κύστης) ή από απομακρυσμένη φλεγμονώδη εστίαση (με πνευμονία, γρίπη, φλεγμονή αμυγδάλου, φουμπουλόζη).
Τις αιτίες της προστατίτιδας
Ένας χρυσός Staphylococcus aureus (Enterococcus), Enterobacter (Enterobacter), Pseudomonas (Pseudomonas), Proteus (Proteus) και Klebcelllah και Klebcelllah μπορούν να εμφανιστούν σε μια οξεία διαδικασία. (Klebsiella) και Ε. Coli (Ε. Coli). Οι περισσότεροι μικροοργανισμοί ανήκουν σε μια περιορισμένη παθογόνο χλωρίδα και προκαλούν μόνο προστατίτιδα εάν υπάρχουν άλλοι παράγοντες προδιάθεσης. Η χρόνια φλεγμονή προκαλείται συνήθως από τον Παύλο με μικροβιακές ενώσεις.
Ο κίνδυνος ανάπτυξης της νόσου αυξάνεται κατά τη διάρκεια της υποθερμίας, η παρουσία συγκεκριμένων λοιμώξεων και ασθενειών στην προϊστορία της συμφόρησης στον ιστό του προστάτη. Οι ακόλουθοι παράγοντες προδιάθεσης διαφοροποιούνται:
Γενική υποθερμία (μεμονωμένα ή μόνιμα, σε σχέση με τις συνθήκες εργασίας).
Ένας καθισμένος τρόπος ζωής, μια ειδικότητα που αναγκάζει ένα άτομο να βρίσκεται σε καθιστή θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα (χειριστής υπολογιστών, οδηγός κλπ. ).
Σταθερή δυσκοιλιότητα.
Παραβιάσεις του κανονικού ρυθμού της σεξουαλικής δραστηριότητας (υπερβολική σεξουαλική δραστηριότητα, μεγαλύτερη αποχή, ελλιπής εκσπερμάτιση κατά τη διάρκεια του συναισθηματικού χρωματισμού του "συνηθισμένου" φύλου).
Η παρουσία χρόνιων ασθενειών (χολοκυστίτιδα, βρογχίτιδα) ή χρόνιες μολυσματικές αγέλες στο σώμα (χρόνια οστεομυελίτιδα, παράλογη τερηδόνα, αμυγδαλίτιδα κ. λπ. ).
Μεταφρασμένες ουρολογικές ασθένειες (ουρηθρίτιδα, λοίμωξη της ουροδόχου κύστης κ. λπ. ) και σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες (τριχομονή, γονόρροια).
Κράτη που προκαλούν την αναστολή του ανοσοποιητικού συστήματος (χρόνια φορτία, ακανόνιστη και κατώτερη διατροφή, τακτική έλλειψη ύπνου, κατάσταση υπερβολή για τους αθλητές).
Πιστεύεται ότι ο κίνδυνος παθολογίας αυξάνεται με χρόνια δηλητηρίαση (αλκοόλ, νικοτίνη, μορφίνη). Ορισμένες μελέτες στον τομέα της σύγχρονης ανδρολογίας αποδεικνύουν ότι ο προκλητικός παράγοντας είναι ένας χρόνιος τραυματισμός βημάτων (δόνηση, διάσειση) για τους οδηγούς αυτοκινήτων, τους μοτοσικλετιστές και τους ποδηλάτες. Ωστόσο, ο συντριπτικός αριθμός εμπειρογνωμόνων πιστεύει ότι όλες οι περιστάσεις που αναφέρονται δεν είναι πραγματικές αιτίες της νόσου, αλλά μόνο για να επιδεινώσουν την λανθάνουσα φλεγμονώδη διαδικασία στους ιστούς του προστάτη.
Ο κρίσιμος ρόλος στην προστατίτιδα διαδραματίζεται από τη στασιμότητα στον ιστό του προστάτη. Η παραβίαση της τριχοειδούς ροής αίματος οδηγεί σε αύξηση της υπεροξείδωσης των λιπιδίων, οίδημα, η ακτινοβολία των ιστών του προστάτη και αποτελεί τις συνθήκες για την ανάπτυξη της μολυσματικής διαδικασίας.
Συμπτώματα προστατίτιδας
Οξείωση της προστατίτιδας
Υπάρχουν τρία στάδια οξείας προστατίτιδας, τα οποία χαρακτηρίζονται από την παρουσία μιας συγκεκριμένης κλινικής εικόνας και ορισμένων μορφολογικών αλλαγών:
Sharp Categral. Οι ασθενείς διαμαρτύρονται για μια γρήγορη, συχνά οδυνηρή ούρηση, πόνο στον ιερό και το περίνεο.
Αιχμηρό θυλάκιο. Ο πόνος γίνεται πιο έντονος, μερικές φορές ακτινοβολεί στον πρωκτό και αυξάνεται κατά τη διάρκεια της αφαίρεσης. Η ούρηση είναι δύσκολη, ρεύματα ούρων με λεπτό ρεύμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, καθορίζεται καθυστέρηση ούρων. Το υποκειμενικό ή η μέτρια υπερθερμία είναι τυπική.
Οξεία παρεγχυματική. Πρόκειται για γενική δηλητηρίαση, υπερθερμία έως 38-40 ° C, ανακίνηση παγετού. Dizurian διαταραχές, συχνά μια οξεία καθυστέρηση στην ούρηση. Αιχμηρός, παλλόμενος πόνος στο περίνεο. Δυσκολία να αδειάσει.
Χρόνια προστατίτιδα
Σε σπάνιες περιπτώσεις, η χρόνια προστατίτιδα γίνεται αποτέλεσμα μιας οξείας διαδικασίας. Κατά κανόνα, ωστόσο, παρατηρείται μια πρωταρχική χρόνια πορεία. Η θερμοκρασία αυξάνεται περιστασιακά σε μικρές τιμές. Ο ασθενής παρατηρεί αδύναμο πόνο στο περίνεο, συμπτώματα κατά τη διάρκεια της ούρησης και της αφαίρεσης. Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι η βραχύτερη απόρριψη από την ουρήθρα κατά τη διάρκεια των κοπράνων. Η πρωταρχική χρόνια μορφή της νόσου αναπτύσσεται σε σημαντικό χρονικό διάστημα. Μπροστά της παίρνει τη στασιμότητα του αίματος του αίματος στα τριχοειδή αγγεία και σταδιακά μετατράπηκε σε πραγματική προστατίτιδα.
Η χρόνια προστατίτιδα είναι συχνά μια επιπλοκή της διαδικασίας φλεγμονής που προκαλείται από το αιτιώδες δραστικό συστατικό μιας συγκεκριμένης μόλυνσης (χλαμύδια, ουρία, ουρία, γονοκοκκικό). Τα συμπτώματα μιας συγκεκριμένης φλεγμονώδους διαδικασίας σε πολλές περιπτώσεις, οι εκδηλώσεις του προστάτη εκδηλώνουν μάσκα. Είναι πιθανό ο αδύναμος πόνος στο Περίνο, ένας χαμηλός πόνος στο Περίνο, μια σύντομη απόρριψη της ουρήθρας κατά τη διάρκεια της αφαίρεσης. Μια μικρή αλλαγή στην κλινική εικόνα είναι συχνά απαρατήρητη από τον ασθενή.
Η χρόνια φλεγμονή του αδένα του προστάτη μπορεί να εκδηλωθεί από ένα αίσθημα καψίματος στην ουρήθρα και το περίνεο, τη δυσουρία, τις σεξουαλικές διαταραχές και την αυξημένη γενική κόπωση. Η συνέπεια των παραβιάσεων της ισχύος (ή ο φόβος αυτών των παραβιάσεων) συχνά γίνεται ψυχική κατάθλιψη, φόβος και ευερεθιστότητα. Η κλινική εικόνα δεν περιέχει πάντα όλες τις ομάδες συμπτωμάτων που αναφέρονται, διαφέρει σε διαφορετικούς ασθενείς και μεταβολές με την πάροδο του χρόνου. Υπάρχουν τρία κύρια σύνδρομα που είναι χαρακτηριστικά της χρόνιας προστατίτιδας: πόνος, παραβιάσεις όταν περπατάτε στην τουαλέτα, σεξουαλικές διαταραχές.
Δεν υπάρχουν υποδοχείς πόνου στον προστάτη. Η αιτία του πόνου στη χρόνια προστατίτιδα είναι σχεδόν αναπόφευκτη λόγω της συμμετοχής των πυελικών οργάνων στη φλεγμονώδη διαδικασία των νευρικών μονοπατιών. Οι ασθενείς διαμαρτύρονται για τον πόνο από διαφορετική ένταση - από αδύναμη, οδυνηρή σε εντατική, παραβίαση του ύπνου. Υπάρχει η φύση του πόνου (βελτίωση ή αποδυνάμωση) με εκσπερμάτιση, υπερβολική σεξουαλική δραστηριότητα ή σεξουαλική αποχή. Ο πόνος λάμπει σε ένα όσχεο, ένα ιερό, ένα βήμα, μερικές φορές στην περιοχή του οσφυϊκού κώνου.
Ως αποτέλεσμα της φλεγμονής στη χρόνια προστατίτιδα, ο όγκος του προστάτη που πιέζει την ουρήθρα αυξάνεται. Ο αυλός του ουρητήρα μειώνεται. Ο ασθενής έχει συχνή ούρηση, ένα αίσθημα ελλιπούς εκκένωσης της ουροδόχου κύστης. Κατά κανόνα, τα δυσλειτουργικά φαινόμενα εκφράζονται στα αρχικά στάδια. Στη συνέχεια, αναπτύσσεται μια αντισταθμιστική υπερτροφία του μυϊκού στρώματος της ουροδόχου κύστης και του ουρητήρα. Τα συμπτώματα μιας δυσουρίας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αποδυναμώνουν και στη συνέχεια αυξάνονται κατά τη διάρκεια της αποδέσμευσης προσαρμοστικών μηχανισμών.
Στις αρχικές φάσεις, μπορούν να αναπτυχθούν παραβιάσεις της αποτελεσματικότητας που εκδηλώνονται διαφορετικά σε διαφορετικούς ασθενείς. Οι ασθενείς μπορούν να διαμαρτυρηθούν για συχνές νυχτερινές εκλογές, διαγραμμένο οργασμό ή επιδείνωση σε μια στύση. Η επιταχυνόμενη εκσπερμάτιση συνδέεται με τη μείωση της διέγερσης του κατωφλίου του κέντρου, το οποίο είναι υπεύθυνο για την απόκτηση οργασμού. Ο πόνος ενάντια στην εκσπερμάτιση μπορεί να οδηγήσει σε απόρριψη της σεξουαλικής δραστηριότητας. Στο μέλλον, οι σεξουαλικές διαταραχές θα γίνουν πιο έντονες. Η ανικανότητα αναπτύσσεται σε προχωρημένο στάδιο.
Ο βαθμός σεξουαλικής διαταραχής καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής σύνταξης και της ψυχολογικής διάθεσης του ασθενούς. Οι παραβιάσεις της ισχύος και της δυσουρίας μπορούν να αποδοθούν στις αλλαγές στον προστάτη και στο πόσο εύκολα ο ασθενής μπορεί να εμπνεύσει τα πάντα. Εάν έχει χρόνια προστατίτιδα, αυτό αναμένει την αναπόφευκτη ανάπτυξη σεξουαλικών διαταραχών και διαταραχών των ούρων. Οι ψυχογενείς διαταραχές στην ισχύ και τα προβλήματα με την ένταξη στην τουαλέτα σε χαριτωμένους, ανησυχητικούς ασθενείς αναπτύσσονται ιδιαίτερα συχνά.
Επιπλοκές
Ελλείψει έγκαιρης θεραπείας της οξείας προστατίτιδας, υπάρχει σημαντικός κίνδυνος ανάπτυξης του αποστήματος του προστάτη. Όταν η πυώδη εστίαση είναι δομημένη, η θερμοκρασία του σώματος του ασθενούς αυξάνεται στους 39-40 ° C και μπορεί να αποκτήσει έναν ταραχώδη χαρακτήρα. Οι χρόνοι θερμότητας αλλάζουν με έντονα ρίγη. Ο αιχμηρός πόνος στο περίνεο καθιστά δύσκολη την ούρηση και καθιστά αδύνατη την αφαίρεση.
Η ανάπτυξη του οιδήματος οίδημα οδηγεί σε οξεία καθυστέρηση ούρων. Σε σπάνιες περιπτώσεις, το απόστημα ανοίγει αυθόρμητα στην ουρήθρα ή στο ορθό. Όταν ανοίγει στην ουρήθρα, ο πυώδη πύργος λάσπης εμφανίζεται με μια δυσάρεστη αιχμηρή μυρωδιά όταν ανοίγουν τα κόπρανα στο ορθό, περιέχει περιττώματα και βλέννα.
Σε χρόνια προστατίτιδα, είναι χαρακτηριστική ένα κύμα με μεγαλύτερες θέσεις, στην οποία η φλεγμονή στον προστάτη είναι λανθάνουσα ή εκδηλώνεται σε εξαιρετικά άπαχα συμπτώματα. Οι ασθενείς που δεν πειράζουν συχνά σταματούν τη θεραπεία και μετατρέπονται μόνο με την ανάπτυξη επιπλοκών.
Η πιο συνηθισμένη επιπλοκή της χρόνιας διαδικασίας είναι η φλεγμονή των όρχεων και των προσαρτημάτων των όρχεων και της φλεγμονής των φυσαλίδων σπόρων. Το αποτέλεσμα αυτών των ασθενειών συχνά γίνεται υπογονιμότητα.
Διάγνωση
Μια χαρακτηριστική κλινική εικόνα απλοποιεί τη διαγνωστική διαδικασία στην οξεία και χρόνια προστατίτιδα. Υποχρεωτικό:
Ορθή μελέτη του προστάτη
Ο φράκτης της έκκρισης του αδένα του προστάτη για τον προσδιορισμό της ευαισθησίας της μικροχλωρίδας (το μυστικό του προστάτη και τη σπορά των ούρων προς τα βακτήρια).
Ένας υπερηχογράφημα του προστάτη για τον εντοπισμό δομικών αλλαγών (όγκοι, κύστεις, αδένωμα) και διαφοροποίηση της προστατίτιδας από άλλες ασθένειες πραγματοποιείται
Ένα σπέρμα για να αποκλείσει ή να επιβεβαιώσει την ανάπτυξη της υπογονιμότητας.
Θεραπεία της προστατίτιδας
Θεραπεία οξείας προστατίτιδας
Οι ασθενείς με οξεία διαδικασία χωρίς επιπλοκές υποβάλλονται στον μαθητή με ουρολόγο. Σε περίπτωση σοβαρής δηλητηρίασης, υποψία για πυώδη διαδικασία, εμφανίζεται μια παραμονή στο νοσοκομείο. Πραγματοποιείται αντιβακτηριακή θεραπεία. Τα φάρμακα επιλέγονται λαμβάνοντας υπόψη την ευαισθησία ενός μολυσματικού παράγοντα. Τα αντιβιοτικά είναι ευρέως διαδεδομένα που μπορούν να διεισδύσουν καλά στον ιστό του προστάτη (ciprofloxacin κ. λπ. ).
Με την ανάπτυξη μιας οξείας καθυστέρησης στα ούρα, στο πλαίσιο της προστατίτιδας, χρησιμοποιείτε την εγκατάσταση ενός ειδικού σωλήνα και όχι πίσω σε έναν καθετήρα της ουρήθρας, καθώς ο σχηματισμός ενός αποστήματος του προστάτη κινδυνεύει. Με την ανάπτυξη του αποστήματος, διεξάγεται ενδοσκοπικό διαπερατικό ή ουρηθρικό άνοιγμα του αποστήματος.
Θεραπεία χρόνια προστατίτιδας
Η θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας θα πρέπει να είναι πολύπλοκη, συμπεριλαμβανομένης της ετοιοτροπικής θεραπείας, της φυσιοθεραπείας, της διόρθωσης της ανοσίας:
Αντιβιοτική θεραπεία. Ο ασθενής έχει συνταγογραφηθεί μακροχρόνια αντιβακτηριακά μαθήματα (εντός 4-8 εβδομάδων). Ο τύπος και η δοσολογία των αντιβακτηριακών φαρμάκων και η διάρκεια της πορείας της θεραπείας επιλέγονται μεμονωμένα. Το φάρμακο επιλέγεται με βάση την ευαισθησία της μικροχλωρίδας με βάση τα αποτελέσματα της σποράς των ούρων και το μυστικό του προστάτη.
Μασάζ προστάτη. Το μασάζ του αδένα έχει συνολική επίδραση στο πληγμένο όργανο. Κατά τη διάρκεια του μασάζ, το φλεγμονώδες μυστικό στον προστάτη πιέζεται στα κανάλια, στη συνέχεια μπείτε στην ουρήθρα και αφαιρείται από το σώμα. Η διαδικασία βελτιώνει τη ροή του αίματος στον προστάτη, ο οποίος επιτρέπει την ελαχιστοποίηση της στασιμότητας και προσφέρει την καλύτερη διείσδυση αντιβακτηριακών φαρμάκων στον ιστό του προσβεβλημένου οργάνου.
Φυσιοθεραπεία. Η έκθεση στο λέιζερ, τα κύματα υπερήχων και οι ηλεκτρομαγνητικές δονήσεις χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος. Εάν είναι αδύνατο να διεξαχθούν παρεμβάσεις φυσιοθεραπείας, οι θερμοί ιατρικοί μικροκλάδες συνταγογραφούνται στον ασθενή.
Στην περίπτωση χρόνιας, μακροχρόνιας φλεγμονής, η διαβούλευση ενός ανοσολόγου υποδεικνύεται για την επιλογή της τακτικής της ανοσοδιαστολικής θεραπείας. Ο ασθενής λαμβάνει συστάσεις για μια αλλαγή στον τρόπο ζωής. Η εισαγωγή ορισμένων αλλαγών στον τρόπο ζωής ενός ασθενούς με χρόνια προστατίτιδα είναι τόσο θεραπευτικά όσο και ένα προληπτικό μέτρο. Ο ασθενής συνιστάται να εξομαλύνει τον ύπνο και την επαγρύπνηση, να δημιουργήσει μια δίαιτα και να πραγματοποιήσει μέτρια σωματική δραστηριότητα.
Πρόγνωση και πρόληψη
Η οξεία προστατίτιδα είναι μια ασθένεια που έχει έντονη τάση σε χρόνια τάση. Ακόμη και σε έγκαιρη επαρκή θεραπεία, περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς γίνονται χρόνια προστατίτιδα. Ωστόσο, η χαλάρωση είναι οτιδήποτε, αλλά πάντα δυνατό. Η σωστή διαδοχική θεραπεία και η συμμόρφωση με τις συστάσεις του γιατρού είναι δυνατές για την εξάλειψη δυσάρεστων συμπτωμάτων και για την επίτευξη μακράς ύφεσης στη χρόνια διαδικασία.
Η πρόληψη είναι η εξάλειψη των παραγόντων κινδύνου. Είναι απαραίτητο να αποφευχθεί η υποθερμία, η εναλλακτική συνεδρίαση και με τους χρόνους σωματικής δραστηριότητας και να τρώνε τακτικά και εντελώς. Τα καθαρτικά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε περίπτωση δυσκοιλιότητας. Ένα από τα προληπτικά μέτρα είναι η εξομάλυνση της σεξουαλικής ζωής, καθώς τόσο η υπερβολική σεξουαλική δραστηριότητα όσο και η σεξουαλική αποχή είναι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη της προστατίτιδας. Εάν συμβούν τα συμπτώματα μιας ουρολογικής ή σεξουαλικά μεταδιδόμενης νόσου, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εγκαίρως.
